Met de voortdurende groei van digitale infrastructuren en de toename van cyberdreigingen, is het van cruciaal belang dat de Europese Unie haar wetgeving op het gebied van cybersecurity voortdurend blijft bijwerken om organisaties te beschermen tegen cyberaanvallen en digitale verstoringen. Een van de recente ontwikkelingen op dit gebied is de NIS2 (Network and Information Security) wetgeving, die de opvolger is van de oorspronkelijke NIS-richtlijn. Laten we eens dieper ingaan op wat de NIS2 wetgeving inhoudt en waar organisaties aan moeten voldoen.
Wat is de NIS2 Wetgeving?
De NIS2 wetgeving is een nieuwe Europese richtlijn die tot doel heeft de cybersecurity van essentiële diensten en digitale dienstverleners in de EU te versterken. Het is bedoeld om de veerkracht van de digitale infrastructuur te verbeteren en de impact van cyberaanvallen te verminderen door het vaststellen van minimale beveiligingsnormen en het verplicht stellen van meldingsvereisten voor ernstige incidenten.
Waar Moeten Organisaties Aan Voldoen?
- Identificatie van Essentiële Diensten: Organisaties die onder de NIS2 wetgeving vallen, moeten eerst bepalen of ze worden beschouwd als essentiële diensten of digitale dienstverleners volgens de criteria van de richtlijn. Essentiële diensten omvatten sectoren zoals energie, gezondheidszorg, financiën, vervoer en digitale infrastructuur.
- Implementatie van Beveiligingsmaatregelen: Onder de NIS2 wetgeving zijn organisaties verplicht om passende technische en organisatorische maatregelen te implementeren om de beveiliging van hun netwerk- en informatiesystemen te waarborgen. Dit kan onder meer het gebruik van firewalls, antivirussoftware, encryptie, toegangscontrole en incidentresponsprocedures omvatten.
- Melding van Ernstige Incidenten: Organisaties die onder de NIS2 wetgeving vallen, zijn verplicht om ernstige cyberbeveiligingsincidenten te melden aan de nationale autoriteiten binnen een vastgestelde termijn. Dit stelt de autoriteiten in staat om snel te reageren op incidenten en de impact ervan te beperken.
- Samenwerking met Andere Lidstaten: De NIS2 wetgeving vereist ook dat lidstaten samenwerken en informatie delen over cyberdreigingen en incidenten om een gecoördineerde aanpak van cybersecurity binnen de EU te bevorderen. Dit omvat het oprichten van nationale competentiecentra en het deelnemen aan EU-brede samenwerkingsmechanismen.
- Regelmatige Beoordeling en Audits: Ten slotte moeten organisaties onder de NIS2 wetgeving regelmatig hun cyberbeveiligingsmaatregelen evalueren en auditeren om ervoor te zorgen dat ze voldoen aan de vereisten van de richtlijn en effectief zijn bij het beschermen van hun systemen tegen cyberaanvallen.
Al met al is de NIS2 wetgeving een belangrijke stap in de richting van een meer veerkrachtige en veilige digitale omgeving in de EU. Door te voldoen aan de vereisten van de richtlijn kunnen organisaties hun cyberbeveiligingsmaatregelen versterken en zich beter beschermen tegen de toenemende dreiging van cyberaanvallen.
Hulp nodig bij dit onderwerp?
Thomas Neurink is een cyber security spreker en consultant die organisaties wereldwijd helpt om zich te verdedigen tegen cybercriminaliteit door inzicht te geven in de strategieën en aanvalspatronen van ransomwarebendes en andere cybercriminelen.
